دلایل اهمیت کارمزد تراکنش های بلاک چین

در سال 1998، مهندسی چینی به نام «وی دای» برای اولین بار مفهوم “ارز دیجیتال” را معرفی کرد. برخلاف ارزهای معمولی، ارز دیجیتال فقط به صورت آنلاین وجود دارد و کاربران می‌توانند پس از خرید توکن‌ها با استفاده از ارز واقعی (سنتی یا فیات)، ارزدیجیتال را به صورت آنلاین مبادله کنند.

رمز ارز دیجیتالی، نیاز به یک مرجع کنترل کننده مرکزی (یک موسسه مالی یا اداره دولتی) را از بین می برد و در عوض راهی سریع، آسان و موثر برای تبادل پول برای مردم در سراسر جهان ایجاد می کند.حدود یک دهه پس از ارائه اولین ایده ارز دیجیتال، یک مبتکر با نام مستعار «ساتوشی ناکاموتو» مفهوم ارز بیت کوین را فاش کرد. امروزه بیت کوین (BTC) یکی از محبوب ترین شکل های ارز دیجیتال است.

در حالی که بیت کوین نیاز به یک مرجع مرکزی را از بین برده است اما هزینه های مرتبط با فناوری زیربنای ارزهای دیجیتال را حذف نکرده است. دانستن اینکه این فناوری چگونه کار می‌کند می‌تواند به شما در درک بهتر کارمزد تراکنش‌ها و نحوه به حداقل رساندن هزینه‌های خود در هنگام استفاده از ارزهای دیجیتال کمک کند.

بلاک چین، پایگاه داده و بیت کوین

همه تراکنش‌های تأیید شده بیت کوین از طریق بلاک چین ذخیره می‌شوند، نوعی پایگاه داده که داده‌ها را به صورت الکترونیکی ذخیره می‌کند. تفاوت اصلی این است که پایگاه های داده از جداول برای ساختار داده های خود استفاده می کنند، در حالی که بلاک چین داده ها را در بلوک ها ذخیره می کند.

هنگامی که یک بلوک پر می شود، به بلوک قبلی اضافه می شود، زمان بندی شده و زنجیره ای می شود. این چرخه یک سابقه (رکورد) با داده های قابل دسترسی آسان و یک جدول زمانی تغییرناپذیر ایجاد می کند.مانند پایگاه های داده، بلاک چین ها برای مدیریت و ذخیره داده ها به چندین رایانه نیاز دارند. با این حال، پایگاه‌های اطلاعاتی از سرورهایی استفاده می‌کنند که معمولاً متعلق به یک شخص یا نهاد خاص هستند،

در حالی که بلاک‌چین ، داده‌ها را بر روی چندین رایانه متعلق به افراد یا نهادهای متعدد ذخیره می‌کند.شبکه بیت کوین شامل هزاران رایانه به نام گره است که همه با هم برای تأیید تراکنش ها، پر کردن بلوک ها و حفظ عملکرد سیستم کار می کنند.

سه گانه بلاک چین

برای اینکه بلاک چین در بهترین حالت خود عمل کند، باید ایمن، غیرمتمرکز و مقیاس پذیر باشد. سه‌گانه بلاک چین، مفهومی که توسط یک برنامه‌نویس و بنیان‌گذار اتریوم به نام «ویتالیک بوترین» معرفی شد، به این ایده اشاره دارد که پروژه‌های بلاک چین برای رسیدن به هر سه ایده‌آل تلاش می‌کنند. توسعه دهندگان بلاک چین ازاین مفهوم سه گانه برای اصلاح بیشتر شبکه ها و ایجاد ابزارهایی برای دستیابی به عملکرد بهینه استفاده می کنند.

• امنیت

بلاک چین به گونه ای طراحی شده است که تغییرناپذیر باشد و امنیت آن از طریق کدگذاری و همچنین الگوریتم‌های اجماع که تعداد گره‌های شبکه مورد نیاز برای تأیید تراکنش‌ها را قبل از نهایی‌سازی دیکته می‌کنند، حفظ می‌شود و از آنجایی که بلاک چین از یک سری بلوک تشکیل شده است که داده ها را در توابع هش با مُهر زمانی ثبت می کند، انعطاف پذیری خود را در برابر هک و دستکاری داده ها ثابت کرده است.

• عدم تمرکز

یکی از وظایف نهادهای مرکزی جلوگیری از هزینه مضاعف و مسائل مشابه است. با این حال، آنها در برابر حملات DDoS و سایر مسائل امنیتی آسیب‌پذیر هستند. یک شبکه بلاک چین غیرمتمرکز به عنوان محیطی ایجاد می شود که در آن هیچ کس نیازی به شناخت کسی ندارد زیرا هر گره با همان اطلاعات در یک دفتر کل توزیع شده منتقل می شود.

سیستم‌های غیرمتمرکز مانند بیت‌کوین اساساً در برابر این مسائل آسیب‌ناپذیر هستند و الگوریتم‌ها یا مکانیسم‌های اجماع امنیت بیشتر سیستم را فراهم می‌کنند و در عین حال از هزینه‌های مضاعف و حملات مخرب جلوگیری می‌کنند. اگر کسی تلاش کند دفتر کل را تغییر دهد یا خراب کند، اکثر شرکت کنندگان شبکه باید برای انجام این کار به اجماع برسند.

• مقیاس پذیری

در طول دوره‌هایی که استفاده از شبکه زیاد است، ترافیک ممکن است رخ دهد که پردازش تراکنش را کند کرده و هزینه‌ها را برای کاربران افزایش می‌دهد. یک بلاک چین مقیاس پذیر برای حفظ مزیت رقابتی با شبکه های متمرکز ضروری است.

برای غلبه و نایل شدن به سه‌گانه بلاک چین و رسیدگی به آن، برخی از توسعه‌دهندگان توصیه می‌کنند که تغییرات مستقیمی در شبکه ایجاد کنند. راه‌حل‌های لایه 1، مانند اتریوم.

دیگران توسعه شبکه‌های ثانویه یا راه‌حل‌های لایه ۲ را پیشنهاد کرده‌اند که برای اجرا در کنار بلاک چین طراحی شده‌اند، مانند شبکه لایتنینگ روی بیت‌کوین یا لایت‌کوین. توجه به این نکته مهم است که فناوری بلاک چین هنوز در مراحل ابتدایی است و با تکامل آن، راه‌حل‌های بالقوه برای سه‌گانه بلاک چین نیز پیشرفت خواهند کرد.

چرا کارمزد تراکنش بیت کوین وجود دارد؟

در روزهای اولیه ظهور بیت کوین، ماینرها به سرعت برای اعتبارسنجی تراکنش ها کار می کردند. با افزایش محبوبیت ارز دیجیتال، تراکنش‌ها بیشتر و پیچیده‌تر شده‌اند. کارمزد تراکنش بیت کوین برای سرعت بخشیدن به اعتبارسنجی این تراکنش آغاز شد.

کارمزدها به اندازه تراکنش و سن ورودی مرتبط است. به عبارت دیگر، تراکنش‌هایی که بایت‌های بیشتری را شامل می‌شود و داده‌های بلوک بیشتری را اشغال می‌کند، کارمزد تراکنش بالاتری خواهد داشت. کارمزدهای اضافی می تواند تراکنش را در سیستم سرعت بخشد و اساساً آن را در صف اولویت ها قرار دهد. به عبارت دیگر، شما می توانید برای تایید سریع تر تراکنش ها هزینه بیشتری بپردازید.

کارمزدهای جمع‌آوری‌شده به ماینرها تعلق می‌گیرد که تراکنش‌های بیت‌کوین را تأیید و ثبت می‌کنند و به روان شدن و عملکرد سیستم کمک می‌کنند:

• پشتیبانی از پردازش تراکنش
• پرداخت به ماینرهایی که تراکنش ها را تایید می کنند
• حذف تراکنش های اسپم

به عبارت دیگر، کارمزد تراکنش بیت کوین از یکپارچگی شبکه بیت کوین محافظت می کند.

درک کارمزد تراکنش بیت کوین

از نظر مفهومی، کارمزد تراکنش‌های بیت‌کوین نشان‌دهنده سرعتی است که کاربر می‌خواهد تراکنش‌هایش در بلاک چین اعتبارسنجی شود. اگرچه ماهیت غیرمتمرکز بیت‌کوین، شرکت به‌عنوان ماینر را برای هر کسی آسان می‌کند. با این حال، فرآیند استخراج بیت کوین، پیچیده و گران است.

سکوهای ماینینگ گران هستند و اغلب اوقات مقادیر زیادی برق مصرف می کنند، در حالی که یارانه بلوک و کارمزد تراکنش ها به جبران این هزینه ها کمک می کند و هر زمان که یک بلوک جدید تأیید شد، ماینرها را تشویق می کند.

هر زمان که ماینرها با موفقیت بلوکی را به بلاک چین اضافه کنند، به ماینرها کارمزد تراکنش و یارانه بلوک به عنوان “پاداش بلوک” تعلق می گیرد. یارانه بلوک با هر استخراج بیت کوین ثابت می شود و به نصف کاهش می یابد (نصف کردن بیت کوین) که هر چهار سال یا هر 210000 بلاک اتفاق می افتد.

با نگاهی به سال 2009، یک بیت کوین استخراج شده 50 بیت کوین برای شما به ارمغان می آورد اما با گذشت سال ها، پاداش ها به نصف کاهش یافت و آخرین نصف در سال 2020، پاداش را 6.25 بیت کوین تعیین کرد. رویدادهای نصف کردن باعث کاهش هش ریت می شود، بنابراین قدرت محاسباتی و انرژی مورد نیاز برای استخراج بلوک های جدید افزایش می یابد. با این حال، افزایش کارمزد تراکنش ها به ماینرها برای حفظ امنیت و سلامت شبکه کمک می کند.

کارمزد معامله بر اساس چند عامل تعیین می شود:

• در حال حاضر شبکه ارزهای دیجیتال چقدر شلوغ است
• مقدار داده های موجود در تراکنش خاص بیت کوین
• اولویت معامله

آخرین نقطه تحت کنترل کاربر است. اگر نیاز به پردازش فوری تراکنش بیت کوین خود دارید، می توانید هزینه بیشتری را برای اولویت بندی آن بپردازید. اگر تراکنش شما فوری نیست، می توانید کارمزد کمتری را انتخاب کنید. در این حالت، تراکنش تا زمانی که ترافیک کاهش یابد، در حافظه (mempool) باقی می ماند.

ممپول را می توان به عنوان یک صف در نظر گرفت. هنگامی که یک تراکنش را شروع می کنید، به mempool می رود. تراکنش هایی که در انتظار هستند تا زمانی که یک ماینر تایید کند و آنها را به بلوک اضافه کند، در mempool باقی می مانند. هنگامی که ممپول پر می شود، ماینرها ابتدا تراکنش های بیت کوین با کارمزد بالاتر را انتخاب می کنند.

این سیستم می‌تواند تراکنش‌ها را روان‌تر نگه دارد، اما می‌تواند به نوعی جنگ مناقصه ای نیز منجر شود. بسیاری از افرادی که از ارزهای رمزنگاری شده استفاده می کنند، مایل به پرداخت حق بیمه هستند تا اطمینان حاصل کنند که تراکنش هایشان در ابتدا انجام می شود. با این حال، این تاکتیک می تواند نتیجه معکوس داشته باشد، به خصوص در دوره های استفاده سنگین.

برخی از کاربران در نهایت هزینه‌های بیشتری را پرداخت می‌کنند، که باعث می‌شود سایر ماینرها نیز هزینه‌های خود را افزایش دهند.

مقایسه کارمزد تراکنش بیت کوین و اتریوم

بزرگترین نام‌ها در ارزهای دیجیتال بیت‌کوین (BTC) و اتریوم (ETH) هستند و درک نحوه محاسبه کارمزدها می‌تواند تضمین کند که شما مبلغ مناسبی را برای تکمیل تراکنش خود پرداخت می‌کنید، بدون اینکه گرفتار یک جنگ پیشنهادی یا رکود غیرضروری در ممپول شوید.

• محاسبه کارمزد تراکنش بیت کوین

برای محاسبه کارمزد بیت کوین، چند گزینه دارید. با برخی از کیف پول‌ها، می‌توانید فرآیند را خودکار کنید که به شما امکان می‌دهد انتخاب کنید که می‌خواهید تراکنش‌تان چقدر سریع انجام شود و بر اساس آن پرداخت کنید.

ابتدا، نرخ‌های فعلی را بررسی کنید و سپس بر اساس اندازه تراکنش‌تان ضرب کنید. بیت کوین ها به ساتوشی تقسیم می شوند که یک صد میلیونیوم (0.00000001) بیت کوین هستند. اگر تراکنش شما 225 بایت باشد و نرخ 100 ساتوشی در هر بایت را انتخاب کنید، می توانید انتظار داشته باشید که حدود 22500 ساتوشی کارمزد پرداخت کنید، زیرا 100 x 225 = 22500 است. این رقم در حال حاضر چیزی بیش از 14 دلار می شود.

• محاسبه کارمزد تراکنش های اتریوم

تا سال 2021، همه چیز در شبکه اتریوم مبتنی بر “گاز” بود. گاز واحدی است که به مقدار توان محاسباتی لازم برای تکمیل یک تراکنش خاص مرتبط است. گاز به انرژی مورد استفاده برای حفظ حرکت شبکه اتریوم اشاره دارد.

تحت این سیستم پرداخت، همه چیز به گاز مرتبط بوده است. یک مشکل اضافه ساده ممکن است فقط به 5 واحد گاز نیاز داشته باشد، در حالی که تکمیل یک معامله واقعی ممکن است 20000 هزینه داشته باشد. برای تعیین کارمزد تراکنش، کاربر باید قیمت گاز را بداند که با gwei یا معادل 0.000000001 (یک میلیاردم) ETH اندازه‌گیری می‌شود.

برای محاسبه، باید هزینه گاز را در قیمت گاز ضرب کنید. به عنوان مثال، ممکن است معامله ای داشته باشید که هزینه آن 20000 واحد گاز باشد و قیمت گاز 100 gwei باشد. کل هزینه شما برای آن تراکنش دو میلیون گوی خواهد بود، زیرا 20000 ضرب 100 برابر با ۲میلیون است. این مقدار کمی بالاتر از 7 دلار است، با فرض اینکه 1 gwei معادل 0.00000359 دلار باشد.

کاربران می‌توانند «محدودیت گاز» را تعیین کنند که به محدودیت هزینه‌های شما یا میزان گازی که می‌خواهید برای یک تراکنش خاص استفاده کنید، اشاره دارد. تراکنش‌های پیچیده نیاز به کار بیشتری دارند، بنابراین محدودیت‌های گاز آنها لزوماً بیشتر از معاملات ساده‌تر است.

اما ثابت شد که این سیستم دست و پا گیر است و بسیاری از کاربران کمتر پرداخت می کردند که می تواند منجر به رد تراکنش آنها یا لزوم پرداخت اضافی شود. (به این فکر کنید که تعداد زیادی تمبر روی پاکتی که می‌خواهید پست کنید، بگذارید تا از ریسک انجام نشدن تراکنش به دلیل پرداخت کم جلوگیری کنید.) ارتقاء EIP-1559 نحوه پرداخت کاربران برای تراکنش‌ها را تغییر داد.

در عوض، کاربران اتریوم برای تراکنش‌های خاص، کارمزد پایه می‌پردازند. بخشی از هر هزینه جمع‌آوری‌شده «سوزانده» می‌شود که سکه‌ها را از گردش خارج می‌کند و بقیه به ماینرها می‌رسد. کاربران اتریوم همچنین گزینه‌ای برای انعام دادن به ماینرها دارند که می‌تواند پردازش و ضبط تراکنش‌های آنها را سرعت بخشد.

میانگین کارمزد تراکنش ها

کارمزد تراکنش ها یک هزینه ضروری برای انجام تراکنش های مالی در قرن بیست و یکم است و تراکنش های ارز دیجیتال نیز از این قاعده مستثنی نیستند. هم بیت‌کوین و هم اتریوم هزینه تراکنش را با اندازه آن مرتبط می‌کنند و کاربران می‌توانند برای سرعت بخشیدن به فرآیند هزینه بیشتری بپردازند. میانگین کارمزد تراکنش بیت کوین بسته به میزان ترافیک و عوامل دیگر، روز به روز در نوسان است. همین امر در مورد شبکه اتریوم نیز صدق می کند.

در حال حاضر، میانگین کارمزد بیت کوین بین 2 تا 5 دلار است که بین 3700 تا 9170 ساتوشی است. میانگین کارمزد تراکنش ETH از 2 تا 7 دلار یا 0.00056 تا 0.002 ETH متغیر است.

میانگین معاملات در روز

شبکه های بیت کوین و اتریوم در حال شکوفایی هستند و تراکنش های بی شماری هر روز تکمیل و تأیید می شوند. در شبکه بیت کوین، روزانه حدود 200000 تا 300000 تراکنش انجام می شود. از سوی دیگر، اتریوم بیش از ۱ میلیون تراکنش را در روز انجام می‌دهد. تکمیل تراکنش‌های خود در روزی که ترافیک کم است، می‌تواند نرخ تراکنش شما را کاهش دهد، بدون اینکه شما را مجبورکند روی سرعت تأیید تراکنش سازش کنید.

جایگزین ها

کارمزدهای سنگین تراکنش بیت کوین برای ماینرها جذاب است اما ممکن است در بین کاربران چندان محبوب نباشد. ساختار کارمزد می تواند به گونه ای باشد که برخی از کاربران معادل مبلغ تراکنش خود را به عنوان کارمزد پرداخت می کنند، به ویژه در مورد تراکنش های کوچکتر.

کارمزد تراکنش تنها مشکلی نیست که بیت کوین را تحت فشار قرار می دهد. ثابت شده است که مقیاس پذیری نیز چیزی شبیه به پاشنه آشیل است. پروتکل بیت کوین به وضوح اندازه و تولید بلوک را تعریف می کند که بیت کوین را به حدود هفت تراکنش در ثانیه یا TPS محدود می کند. این منجر به انشعاب بیت کوین به فورک های اضافی، مانند بیت کوین گلد (BTG) و بیت کوین کش (BCH) شده است.

از سوی دیگر، اتریوم دارای بلاک چین‌های بزرگ‌تری است و می‌تواند حدود 20 TPS را پردازش کند و ETH 2.0 راه حلی مقیاس‌پذیرتر را می‌پردازد.

برای تغییر پروتکل بیت کوین، همه کاربران آن باید روی یک نرم افزار خاص توافق کرده و آن را انتخاب کنند. شبکه لایتنینگ جایگزینی را ارائه می دهد که به عنوان پروتکل پرداخت لایه 2 طراحی شده است، به این معنی که در بالای زنجیره بلوکی قرار گرفته است. با شبکه لایتنینگ، می توانید تراکنش های متعددی را قبل از بستن کانال پرداخت و تسویه تراکنش نهایی با بلاک چین انجام دهید.

شبکه لایتنینگ

شبکه لایتنینگ یک راه حل خارج از زنجیره است که در بالای یک بلاک چین قرار می گیرد که منحصراً در شبکه بیت کوین نیست و در درجه اول به پردازش سریع و ایمن پرداخت های بلاک چین بدون زمان های طولانی تایید بلاک کمک می کند. حتی به کاربران این امکان را می‌دهد تا بدون اتکا به اشخاص ثالث، مبادلات اتمی متقابل زنجیره‌ای را فوراً انجام دهند.

یکی از نکات برجسته شبکه لایتنینگ، توانایی آن برای امکان پرداخت های کوچک، حتی کمتر از ساتوشی است. این فرآیند خصوصی تر است و به شما امکان می دهد چندین تراکنش فردی بدون پخش از طریق بلاک چین انجام شود. همانطور که از نامش پیداست، شبکه لایتنینگ همچنین سریع است و تقریباً هیچ محدودیتی در TPS ندارد. زمان تسویه حساب به همان اندازه سریع است و میانگین تراکنش در حدود یک دقیقه یا کمتر تسویه می شود. هزینه ها نیز کمتر است.برای کسانی که به دنبال حفظ حریم خصوصی، سرعت و مقرون به صرفه بودن هستند، شبکه لایتنینگ یک جایگزین عالی ارائه می دهد.

مکانیسم اجماع مقیاس پذیرتر

مکانیسم یا الگوریتم اجماع به پروتکل خاصی اشاره دارد که برای اطمینان از اینکه شبکه‌های رایانه‌ها می‌توانند درعین حفظ امنیت به طور مؤثر با هم کار کنند، طراحی شده است. این الگوریتم اغلب برای اطمینان از عملکرد موثر شبکه رمزنگاری و جلوگیری از انواع خاصی از حملات سیستم استفاده می شود.

اگر نقطه ضعف اصلی بیت کوین مقیاس پذیری آن باشد، مکانیسم اجماع مقیاس پذیرتر ممکن است به کاهش هزینه ها کمک کند. در حال حاضر، بیت‌کوین بر اساس اجماع اثبات کار (PoW) اجرا می‌شود که به هر گره نیاز دارد تا مسائل پیچیده ریاضی را برای تأیید یک تراکنش حل کند.

اولین کسی که مشکل را کامل می کند می تواند بلوک بعدی را به زنجیره اضافه کند. سپس بلوک با داده های وارد شده به بلاک چین تأیید می شود.

پروتکل اثبات سهام (PoS) هم مقیاس‌پذیرتر و هم پایدارتر از PoW است. PoS قدرت استخراج را به سهام مالکیت مرتبط می کند. ماینرها نیازی به صرف انرژی برای حل مسائل ریاضی ندارند، بلکه به استخراج تعداد معینی از تراکنش های مرتبط با سهام مالکیت خود محدود می شوند.

یک ماینر با یک درصد سهام مالکیت می‌تواند یک درصد از بلاک‌ها را استخراج کند. سیستم‌های PoS در برابر نوع خاصی از حملات اقتصادی آسیب‌پذیر نیستند. یک ماینر باید بیش از نیمی از سکه های دیجیتال موجود در یک شبکه را در اختیار داشته باشد تا بتواند یک حمله سیستمی را انجام دهد که برای منافع آنها زیان آور است. در نهایت، یک سیستم PoS مقیاس پذیر، کارآمدتر و ایمن تر از سیستم های PoW است.

 برای ازدحام کمتر کمپ بزنید

همان‌طور که ترافیک باعث ازدحام می‌شود، تعداد بیشتری از تراکنش‌های درانتظار تایید در شبکه منجر به حرکت کندتر و کارمزدهای بالاتر می‌شود. بنابراین، هزینه ها در زمان اوج استفاده افزایش می یابد.

اگر تراکنش بیت‌کوین شما فوری نیست، می‌توانید «کمپ بزنید» و منتظر گشایش باشید، همان‌طور که ممکن است تصمیم بگیرید کمی دیرتر در روز محل خانه یا کار را ترک کنید تا از ترافیک در ساعات شلوغی جلوگیری کنید. زنجیره بلوکی به دلیل انجام معاملات بزرگتر اوج و فرودهای قابل پیش بینی دارد. اگر برای انجام تراکنش خود تا آخر هفته صبر کنید، می تواند به معنای ترافیک کمتر، تراکنش های تسویه سریع تر و کارمزدهای کمتر باشد. این یکی از مزایای بازارهایی است که هرگز بسته نمی شوند.

در حالی که کارمزدهای سفارشی امکان پذیر است، ماینرها معاملات را براساس چندین عامل از جمله اندازه کارمزد اولویت بندی و پردازش می کنند. تراکنش‌های بزرگ‌تر شما ممکن است کمی بیشتر طول بکشد، اما معمولاً زمانی که ترافیک کاهش می‌یابد، به بلاک چین اضافه می‌شوند.

سخن پایانی

کارمزدهای بالاتر یا کمتر می تواند به طور قابل توجهی سود شما را کاهش دهد و بر سود و زیان سرمایه شما تأثیر بگذارد. در حالی که این کارمزدها بخشی ضروری از تراکنش در یک دارایی دیجیتال است، می‌توانید برای کاهش هزینه‌های کلی خود و کاهش ریسک پرداخت اضافی، گام‌هایی بردارید، چه به معنای انتخاب یک سیستم جایگزین برای تراکنش‌های کوچک‌تر، مانند شبکه لایتنینگ یا منتظر ماندن تا زمان ایده آل برای پردازش تراکنش های شما. تحقیق در مورد گزینه های موجود و یافتن بهترین گزینه برای نیازهای خود می تواند به شما در صرفه جویی در قیمت تراکنش ها و هزینه های انجام معامله کمک کند.​