قیمت استورج

Storj یک راه حل برای ذخیره سازی فایل به صورت غیر متمرکز و منبع باز است. این ارز از رمزگذاری ، تقسیم فایل و جدول هش مبتنی بر بلاک چین برای ذخیره فایل ها در یک شبکه نظیر به نظیر استفاده می کند. هدف این است که ذخیره سازی فایل های ابری سریع تر ، ارزان تر و خصوصی شود. راه حل های ذخیره سازی سنتی ابری ، مانند Dropbox یا Google Drive محدودیت هایی دارند. در حالی که پشتیبان گیری اضافی از فایل ها انجام می شود ، پهنای باند از مرکز داده یا خاموش شدن های غیر منتظره، می تواند دسترسی به پرونده های شما را محدود کند. مسئله حریم خصوصی نیز وجود دارد. این شرکت ها بر پرونده های شما ، از جمله توانایی دسترسی به آنها ، کنترل دارند. پروژه Storj از بلاک چین و شبکه های همتا به همتا برای حل این مشکلات استفاده می کند. این برنامه پرونده ها را توزیع می کند بنابراین افزونگی به خوبی تثبیت می شود. همچنین تضمین می کند که شما تنها کسی هستید که می توانید به پرونده هایتان دسترسی پیدا کنید. در ابتدای این مقاله باید تمایز مهمی  را ذکر کنیم که بین منبع باز Storj و Storj Labs ، که شرکت انتفاعی است وجود دارد. هر کسی می تواند نمونه ای از نرم افزار منبع باز خود را که Storj را اجرا می کند ، ایجاد کند. با این حال ، آزمایشگاه های Storj قبلاً این کار را انجام داده اند و آنها دارای شبکه ای از هزاران کاربر هستند. آزمایشگاه های Storj برای استفاده از آن شبکه هزینه دریافت می کنند .

تورنت را به خاطر دارید؟

بهترین مکان برای شروع درک Storj احتمالاً تورنت است. در اوایل دهه 2000 ، تورنت ها به عنوان روش بارگیری فیلم ها ، موسیقی و برنامه های تلویزیونی - معمولاً غیرقانونی - به صورت رایگان معروف شدند. تورنتها از شبکه همتا به همتا استفاده می کنند. روش کار به صورت زیر بود: بسیاری از کاربران نسخه های یک فایل را نگهداری می کنند. وقتی شخصی کپی آن فایل را می خواهد ، درخواست خود را به شبکه همتا به همتا ارسال می کند. کاربرانی که دارای پرونده هستند ، به عنوان دانه ها شناخته می شوند ، قطعاتی از فایل را به درخواست کننده ارسال می کنند. درخواست کننده قطعات زیادی را از دانه های مختلف دریافت می کند و نرم افزار torrent این قطعات را مجدداً گردآوری می کند تا فایل اصلی را تشکیل دهد. مزیت استفاده از تورنت این است که می توانید قطعات یک فایل را از چندین منبع به صورت موازی بارگیری کنید. این بدان معناست که انتقال فایل به طور بالقوه می تواند سریعتر از بارگیری کل یکباره از یک منبع واحد باشد. علاوه بر این ، برای اهداف  سرقت موسیقی و فیلم ، تورنت ها غیر متمرکز هستند. هیچ شرکتی تورنت را کنترل نمی کند. بنابراین ، خاموش کردن یک تورنت دشوار است ، زیرا باید هر دانه را خاموش کنید. Storj ،به جز در مورد سرقت موسیقی و فیلم به شیوه ای مشابه کار می کند. بیایید نگاهی به چگونگی آن بیندازیم.

شاردینگ فایل

اولین روشی که Storj شبیه به تورنت ها دارد ، تقسیم فایل است. این بدان معناست که وقتی می خواهید یک فایل را در Storj ذخیره کنید ، ابتدا فایل را به قطعات کوچکتر تقسیم می کنید. مزیت شاردینگ فایل ها دو برابر است. ابتدا ، می توانید تکه های فایل را به صورت موازی ارسال و فراخوانی کنید و انتقال فایل را سریعتر کنید. ثانیاً ، هیچ نهادی واحد کل پرونده شما را در اختیار ندارد. شما تنها کسی هستید که می دانید همه تکه ها در کجا قرار دارند. مکان Shard تمایز کلیدی بین Storj و torrents است. تورنتها مکان shard را به صورت عمومی منتشر می کنند. آنها می خواهند تا جایی که ممکن است بارگیری فایل ها برای همه آسان باشد. Storj ، به عنوان ارائه دهنده ذخیره سازی ابری ، بدیهی است که حریم خصوصی کاربران را در اولویت قرار می دهد. بارگذاری کننده باید تنها فردی باشد که می داند تمام تکه های فایلش به کجا رفته است. این جایی است که بلاک چین و رمزنگاری وارد می شوند. Storj آنچه را که به عنوان یک جدول هش توزیع شده معروف است، پیاده سازی می کند تا کاربران بتوانند تمام تکه های فایل اصلی خود را پیدا کنند. این جدول هش نیاز به یک کلید خصوصی برای کشف تکه ها دارد. بدون کلید خصوصی ، تقریباً غیرممکن است که مکان یک فایل خرد شده را درست حدس بزنید. Storj از یک جدول هش توزیع شده به نام Kademlia استفاده می کند. این یکی از قطعات اصلی معماری استورج است.

 

 Shardهای برابر و کدگذاری پاک شده

تکه های فایل جداگانه به رایانه های معمولی در سراسر شبکه Storj ارسال می شوند. اما اگر یکی از آن رایانه ها خاموش شود یا برنامه Storj را متوقف کند ، چطور؟ آیا تکه های ذخیره شده در آن رایانه از بین رفته است؟ Storj واضح است که باید نوعی افزونگی را در سیستم خود پیاده کند. آنها این کار را با تکه های برابر انجام می دهند. هنگامی که یک فایل را بارگذاری می کنید ، می توانید میزان اضافی مورد نیاز خود را انتخاب کنید ، اما Storj همچنین به شما کمک می کند تا این مورد را خودتان تنظیم کنید. با استفاده از تکه های برابر کافی ، می توانید شانس از دست دادن بخشی از داده های فایل خود را تا حد زیادی کاهش دهید. گفته می شود ، در یک دوره طولانی تر ، احتمال از دست دادن یک تکه افزایش می یابد. استورج ممیزی های منظم و سایر روش های تأیید را انجام می دهد تا مطمئن شود این اتفاق نمی افتد. با این وجود ، بهترین عمل این است که قبل از بارگذاری مجدد فایل ها در Storj ، آنها را به صورت دوره ای، فراخوانی و بازسازی کنید. البته برعکس آن نیز مسئله ای است. افزونگی بیش از حد، شبکه را دچار مشکل می کند. Storj دارای قوانین کدگذاری پاک شده است تا از افزونگی تکه هایی که اغلب تکرار شده اند کاسته شود. همین قوانین به استورج کمک می کند تا داده های منحصر به فردی را که نیاز به افزونگی زیاد دارند ، شناسایی کند.

رمزگذاری سرتاسر

اینجاست که حریم خصوصی داده ها به سطح بعدی می رود. Sharding در حال حاضر یک لایه از حریم خصوصی را اضافه می کند زیرا هیچ میزبان داده (معروف به کشاورزان) نمی تواند کل فایل را بخواند. اما حتی توانایی خواندن تکه ای از فایل نیز مشکل ساز است. ممکن است هنوز حاوی اطلاعات حساس باشد. برای مقابله با این ، Storj به بارگذاری کنندگان (معروف به مستاجر) برای فشرده سازی و رمزگذاری پرونده های خود قبل از خرد کردن کمک می کند. فایل رمزگذاری شده فقط یک کلید دارد و مستأجر آن کلید را به صورت محلی در رایانه خود (یا همانطور که در لحظه مشاهده می کنیم روی پل) نگه می دارد. به عنوان تنها مالک کلید رمزگذاری ، مستاجر تنها شخصی است که می تواند فایل را بخواند. هنگامی که یک کشاورز یک تکه دریافت می کند ، قبلاً به عنوان بخشی از یک فایل بزرگتر رمزگذاری شده است. داده هایی که کشاورز میزبانی می کند بدون سایر قطعات و کلید رمزگذاری بی فایده است. برای هک Storj و دسترسی به یک فایل ، باید تمام تکه های یک فایل را پیدا کنید. این بدون کلید خصوصی در جدول هش Kademlia تقریباً غیرممکن است. سپس ، شما باید کشاورزانی که میزبان آن تکه ها هستند را متقاعد کنید تا بدون امضای مناسب ، تکه ها را برای شما ارسال کنند. در نهایت ، شما باید حدس بزنید (بسیار نامحتمل) یا کلید رمزگذاری را از مستاجر بدزدید. می بینید که ذخیره سازی غیر متمرکز فایل بسیار امن تر از گزینه های متمرکز سنتی است.

تأیید فایل

این سوال هنوز باقی است ، چگونه می توانم بفهمم که فایل های من واقعاً وجود دارد؟ آیا یک کشاورز نمی تواند خرده های خود را حذف کند یا کامپیوتر خود را خاموش کند؟ برای پاسخ به این نگرانی ، استورج هر ساعت یک ممیزی تأیید پرونده را تکمیل می کند. برای دریافت دستمزد ، کشاورزان باید ثابت کنند که تکه های ارسال شده را در اختیار دارند. استورج یک درخواست را برای کشاورزان ارسال می کند و اگر کشاورز قطعه رمزگذاری شده را تغییر داده یا حذف کرده باشد ، آنها نمی توانند به درخواست پاسخ دهند.  

ممیزی استورج

اگر کشاورز در حال حاضر پرونده را در اختیار دارد ، می تواند به درستی به درخواست پاسخ دهد. کشاورز برای ذخیره و نگهداری پرونده ، مبلغ کمی دریافت می کند. بنابراین ، کشاورزان انگیزه دارند که فایل ها را ذخیره کرده و در شبکه فعال باقی بمانند. در نسخه های بعدی ، Storj در حال بررسی اجرای یک سیستم شهرت، برای گره های کشاورز است. این به اولویت بندی گره هایی که صادقانه و با پهنای باند بالا عمل می کنند کمک می کند.

پل

جدیدترین ابتکار Storj سرور Bridge است. قبل از بریج ، مستاجران کلیدهای رمزگذاری خصوصی خود را در رایانه های محلی خود ذخیره می کردند. اگر می خواهید از همان رایانه به پرونده های خود دسترسی داشته باشید ، مشکلی نیست. اما اگر می خواهید دستگاه ها را عوض کنید چه؟ Bridge سروری است که کلیدهای رمزگذاری را بدون دسترسی متمرکز به آن کلیدها برای شما ذخیره می کند. این کلیدها را به روشی ایمن ذخیره می کند تا بتوانید از چندین دستگاه به فایل های خود دسترسی پیدا کنید. با Bridge ، مرحله بعدی اشتراک فایل و اعطای دسترسی است. از آنجا که فایل قبلاً در ابر زندگی می کند ، حل اشتراک غیرمتمرکز فایل فقط یک موضوع تأیید هویت و اعطای مجوز است. استورج امیدوار است به زودی اشتراک گذاری فایل را اجرا کند.

ظرفیت و هزینه

  استورج بیش از 20000 مستاجر و 18000 کشاورز دارد. روی هم رفته شبکه Storj بیش از 8 پتابایت فضای ذخیره سازی در اختیار دارد که تقریباً 450 گیگابایت برای هر کشاورز است. Storj اخیراً به اتریوم نقل مکان کرد ، جایی که اکنون میزبان برنامه کاربردی و جدول هش آن است.

قیمت استورج

استفاده از Storj مقرون به صرفه است و بر اساس دستمزد مدل مورد استفاده شما است. علاوه بر این ، می توانید هزینه ذخیره سازی خود را با ارائه فضای هارد دیسک به خود جبران کنید. هدف این است که سریعتر و ارزانتر از Dropbox یا Google Drive باشید.

توکن storj 

توکن storj وسیله ای برای پرداخت در شبکه است. هزینه هایی که مستاجران می پردازند به کشاورزانی تعلق می گیرد که فضای ذخیره سازی و پهنای باند را به شبکه اختصاص می دهند. در حالی که Storj Labs برای پیاده سازی  Storj به طور انحصاری ازاین توکن استفاده می کند ، Storj منبع باز پرداخت آگنوستیک است. STORJ تخمین زده می شود اما BTC ، ETH یا سکه های دیگر قابل پیاده سازی هستند. عرضه توکن: 500 میلیون توزیع شده در ICO: تا 25 %(ژوئن 2017) میزان انتشار: سکه جدیدی ایجاد نشده است. بلاک چین: اتریوم اجماع: اثبات کار  

تیم

شاون ویلکنسون بنیانگذار Storj و مدیر عامل آزمایشگاه Storj است. او برای اولین بار در سال 2012 با استخراج و توسعه بیت کوین درگیر شد. او Storj منبع باز را در سال 2014 آغاز کرد. تیم آزمایشگاه Storj شامل مدیران استارتاپ های راه اندازی شده است. تیم رسمی حدود 40 کارمند دارد با جامعه وسیع تری که از ابتکارات منبع باز حمایت می کنند.

نتیجه گیری

ذخیره سازی غیر متمرکز یک مورد استفاده قانع کننده برای شبکه های همتا به همتا و فناوری لجر توزیع شده است. استورج تنها نیست این رقابت شامل Sia ، Maidsafe و Filecoin است. خبر خوب برای طرفداران Storj این است که Storj به نظر می رسد از نظر پذیرش ، قابلیت استفاده و فناوری پشت آن از همه پیشی گرفته است. کاربران برای ذخیره و نگهداری storj می توانند از اپلیکیشن های معتبر موبایل ، دسکتاپ ، تحت وب و کیف پول های سخت افزاری نیز استفاده کنند. که برای استفاده از این اپ ها نیاز به افتتاح حساب و یا شرایط خاصی نمی باشد و شما در این فضا می توانید بانک خود باشید. برای اطلاع و آموزش نحوه ی استفاده از این کیف پول ها می توانید مقالات آموزش ساخت کیف پول وبلاگ ارزیپتو را مطالعه بفرمایید